Her şeysiz yaşanır da bir tek umutsuz yaşanmaz şu dünyada.
Elbette herkesin hayatında eksik bir şeyler oluyor.
Canımızı acıtan, yüzümüzü astıran, kalbimizi kıran, bizi yıpratan…
Yani saymaya kalksak, saymakla bitiremeyeceğimiz kadar çok olumsuzluklar oluyor öyle değil mi?
Peki, onca olumsuzluğa rağmen bizi ayakta tutan ne?
Bence “UMUT”…
Bir hasta için iyi olacağı,
Bir hamile için bebeğini kucağına alacağı,
Bir öğrenci için mezun olacağı,
Ağlayan için güleceği,
Kalbi kırılan, acı çeken bir insan için ise; mutlu olacağı günü beklemek…
Umut etmek işte.
Güneş bir gün de benim için doğacak demek.
İşte, her şeysiz yaşanıyor da bir tek umutsuz yaşanmıyor diye bu yüzden diyorum.
Ne kadar kahrolsak da hani o beklenen gün var ya…
Geleceğine şüphe duymadığımız.
Bizim ışığımız olan.
Önümüze yol olan.
Sırtımızdaki yükü hafifleten.
O güç…
İşte tüm insanlığı ayakta tutan şey.
Hepimizin hayatındaki eksiklerin tamamlanmasını.
Olumsuzlukların gitmesini.
Yolumuzu aydınlatan umut ışığının hiç sönmemesini diliyorum.
Unutmayın! Hep umut var her şeyin içinde...
Sağlıcakla ve umutla kalın.
