Bu hafta özellikle hayatta karşılaştığımız engeller ya da bence zihnimizde kurduğumuz engeller üzerine yazmak istedim. Tabii bu konuyu belirlememde facebook zaman tüneli hatırlatmasının da payı var. Malum artık bize geçmiş tarihlerde neler yaşamış ve paylaşmış olduğumuzu facebook gün ve gün hatırlatıyor (‘Tarihte Bugün’ özelliği ile).

         

İşte o paylaşımlarımdan birisi tarih: Haziran 2014

“Şu anda cadde boyu evin yolunu tutmuş tekerlekli sandalyeli bir kişi var önümde. Azimle sandalyesinin rotası kendinde ilerliyor tek başına. Bu manzaradan hisse: Hayatımızı devam ettirirken takıldığımız engellere bir daha göz atalım. Bizim mi yolumuz zor, onun ki mi? Bizim mi azmimiz çok, onun mu?”

         

Bu paylaşımı hatırlayınca özellikle tarihte yerini ‘azmin zaferi’ başlığı ile almış, başarısı ve mücadelesi ile birçok engelli bireylere ilham olacak kişilerin, o müthiş hikayelerine birazcık değinmek istedim. Kısa kısa yazacağım ama isteyenler internette daha ayrıntılı haberlerini bulup okuyabilirler.

         ØSerebral Palsi hastası ve konuşmakta zorluk çeken Lee Ridley, mucizevi bir başarıya imza attı ve sesini bilgisayar ile duyurarak İngiltere yetenek yarışmasını kazandı.  2012'den bu yana sahne alan bir komedyen oldu.

         ØDoğuştan dirsekten itibaren iki kolu olmayan 26 yaşındaki bedensel engelli Umut Yılmaz, yaşadığı tüm zorluklara, karşılaştığı engellere rağmen yılmadan yoluna devam ediyor. Bilgisayar programcılığı yüksekokul mezunu olan Umut, dirsekleriyle bilgisayar kullanıyor, kalem tutup yazı yazıyor, aynı zamanda Fransızca biliyor ve karakalem çalışmaları yapıyor.

          ØKas hastası olan ve yatağa bağımlı olarak yaşamını sürdüren Muammer Ersin Çelik, güçlükle hareket ettirebildiği parmak uçlarıyla 3 boyutlu bilgisayar oyunları için program yazıyor, ana dili gibi İngilizce konuşabiliyor. Ayrıca Almanca, Rusça, Fransızca biliyor. Dünyanın birçok ülkesinden de arkadaşı var.

          ØHastalığı dolayısıyla lise eğitimini yarıda bırakan ve iç dünyasına çekilen 23 yaşındaki Erdinç Yılmaz, ailesinin verdiği destek sayesinde sosyal hayata yeniden uyum sağladı. Hayatını dizüstü bilgisayarda, güçlükle kullandığı iki parmağı ile satırlara aktararak “Azmin Zaferi" ve "Gün Batımı" isimli iki kitap yazdı.

          ØYaşam mücadelesi ve azmiyle tüm insanlığa örnek olabilecek bir hayat süren SMA hastası 37 yaşındaki Hatice Özkan, vücudunda tek hareket ettirebildiği organları olan ayak parmağı ve gözleriyle 5 üniversite kazanıp, 3’ünden başarıyla mezun oldu. Bununla da yetinmeyen Özkan, devam ettiği 2 üniversitenin yanı sıra biri yurt dışında 2 üniversitede de yüksek lisans yapıyor. Radyo programcılığı da yapan Hatice Özkan, sosyal medya ve farklı platformlarda talep doğrultusunda söyleşilere katılarak, moral ve motivasyon eğitimleri veriyor.

              Öncelikle alkışlayıp, helal olsun diyelim bence...

              Demek ki hayaller ve hedeflere ulaşmak için hiçbir durum engel değilmiş, kendimizden başka Gerisi bahane... ( Bu da benim önce kendime, sonra hedefi ve hayali için sözde engeller sıralayan herkese özeleştirim olsun.)