Dün babalar günüydü. Belki bu yazıyı okuyan birçok kişinin babası hayatta değildir. Onlar için buruk geçen bir gün daha geride kaldı. İşte bu yüzden sevmiyorum böyle günleri. Babam hayatta olsa bile içimde bir burukluk oluyor. Babası olmayan evlatları da düşünmeden edemiyorum.

Baba değilim, hiçbir zaman da olamayacağım. Ama ben bir kız çocuğuyum. Bir kız çocuğu olarak babalar ve kızları arasındaki bağdan bahsetmek istedim bu yazımda.

Ebeveynler için kız ya da erkek çocuk olmuş tabii ki önemli değildir. İkisi de ayrım yapmadan sevilir. Çünkü ikisi de canıdır. Ama önemli olan onların farklı yaratıldıklarının farkında olup, bu farklılığa dayalı bir gelişim, eğitim süreci uygulamak mecburiyetimizin olduğunu bilmemiz.

Neden kız çocukları ile babalarından bahsetmek istedim: Çünkü o kadar önemli bir konu ki bir babanın sevgisi ve davranışları kızının karakterine ve kişiliğine şekil verebiliyor. Bir kız çocuğu için erkekler dünyasına açılan ilk ve en sağlıklı tanışma kapısı babalarıdır.

Küçük kız çocukları kendilerini babalarına daha çok sevdirmek isterler. Onların sözlerinden daha çok alınırlar, disiplinlerinden daha çok etkilenirler. Hatta babalarına kendini beğendirmek, sevdirmek, onaylanmak, onlar tarafından önemsendiğini hissedebilmek için olağanüstü gayret sarf ederler.

Ancak baba tarafından gerekli karşılık verilmezse, babanın şahsında sembolize edilen “erkek” tanımı ve imajı kızın zihninde “özürlü” şekillenir. Eğer iyi bir örnek olursanız onu kötü adamlardan korumanıza gerek kalmayacak, o her zaman sizden daha iyisini isteyecektir. Belki de gizli bir erkek düşmanlığının ilk tohumları bu ilgisiz, umarsız, kızlarının hislerine duyarsız babalar tarafından atılmaktadır. Çünkü babaya saygının olmadığı evde kızlar erkeklere güvenmeyi öğrenemezler. İşte bu yüzden de anneler de bu konuda bilinçli olmalıdırlar ve kızlarının babalarıyla iletişim ve paylaşımlarını destekleyici ve yönlendirici bir tavır içinde olmalılar.

Çocuk konusunda bir ailede her iki ebeveyne de ciddi görev ve sorumluluklar düşmekte ancak bilinç altı dediğimiz ilkel dünyanın güzel gelişebilmesi için ilk 5 yaş çok önemli. İşte bu yüzden diyorum, erkeklere göre daha hassas olan kız çocuklarınıza daha farklı yaklaşın. Onun bilinçaltında iyi bir model olursanız ve onun görüşlerine de saygı duyduğunuzu ona hissettirirseniz; olurda bir gün kendisine saygı duymayan bir erkek ile karşılaştığında kendisini hiçe saymayacaktır. Çünkü hayattaki gördüğü ilk erkek olan babasından böyle gördü.

Bir kız çocuğu olarak naçizane fikirlerimi sizlerle paylaştım. Çünkü gerçekten çok önemli olduğunu bizzat yaşayarak örenmiş bir kız çocuğu olarak bu yaşıma kadar geldim. Hala babam en büyük dayanağım hani derler ya babanın gölgesi bile yeter diye. Aynen öyle oluyor. Onun varlığını bilmek bile bir kız çocuğuna güç veriyor. Kimileri için buruk geçen kimilerinin yüzünü güldüren “Babalar Gününüz” kutlu olsun. Babalar evlatsız, evlatlar babasız kalmasın.